Erkek arkadaşımla yaklaşık iki yıldır birlikteyiz ve sonunda onunla yaşamaya karar verdim. Çok iyi anlaşıyoruz ve çoğunlukla kararımla tamamen mutluyum. Sadece daha önce taşınmadığıma pişmanım.
Şey, o zamanlar öyleydi işte. Şimdi ise her şeyden pişman olmaya başlıyorum. Birisi hakkında bir şey öğrendiğinizde, bu onun hakkında düşüncelerinizi sonsuza dek değiştirir ya, işte tam olarak bu oldu.
Yaklaşık altı ay önce taşındım. Evi oldukça temiz ve düzenliydi. İkimiz için gerçekten mükemmeldi. Daha önce hiç olmadığımız kadar yakınlaşmıştık.
İlk birkaç geceden sonra, etrafıma bakmaya başladım, eşyalarını karıştırmak değil, daha çok neleri olduğunu görmek gibi. Elbette çok sıra dışı bir şey yoktu.

Ama bir gün, araştırmalarım sırasında yatağın altında bir kutu buldum. Çok eski görünüyordu, sanki hayatının neredeyse tamamında yanındaymış gibi. Bu bir kutuydu. Kutuyu yatağın altından çekip çıkardım ve içini karıştırdım. Eski günlükler, fotoğraf albümleri, oyuncaklar ve diğer rastgele kitaplarla doluydu.
Defterlerinden birini çıkardım. Önünde lekeli bir etiket vardı, ne yazdığını bile anlayamadım ama tahminimce sadece adıydı. Açtım, çocukluğundan kalma günlüğüydü ve her çocuğun her günlüğe yazdığı gibi ilk sayfasına "Giriş Yasak" diye yazılmıştı. Kendi kendime güldüm ve bir sonraki sayfaya geçtim.
Bu sayfada sadece, her çocuğun sahip olduğu o dağınık, dev el yazısıyla yazılmış olan tek bir cümle vardı.
"Bugün güzel bir kız gördüm," diye yazmıştı, 2000 yılında, altı yaşındayken.
Bunu oldukça komik ve sevimli buldum. Eğer günlüğün tamamı böyle olsaydı kesinlikle hepsini okurdum. Eşyalarını karıştırmamı isteyip istemediğinden pek emin değildim, bu yüzden kutuyu tekrar altına ittim ve günlüğü kendime sakladım. Gün boyu okumaya devam ettim. Günlüğün tamamı gördüğü bu kızla ilgiliydi. Onun cildi ve ne kadar muhteşem olduğu hakkında yazıyordu. Ne kadar güzel ve pürüzsüz görünüyordu, saçları ne kadar mükemmel ve yumuşaktı. On yaşındayken yazdıklarına kadar okudum. Hala kızdan bahsediyordu. Onu ilk gördüğünden dört yıl sonra halen günlüğünde bu kızdan bahsediyordu. Üzerinde pek fazla düşünmedim. Muhtemelen okulda yaşanıp uzun sürmüş olan bir aşktı.
Günlük, tüm ergenlik yılları boyunca sürmüştü. On dört yaşındayken yazdığı dördüncü veya beşinci girişi okuyordum. Beni biraz ürpertti. Sadece bu kız hakkında paragraflarca yazı vardı. "Bir gün onu elde edeceğim." diye yazıyordu, tekrar tekrar. Her tekrarlandığında, daha saldırgan hale geliyordu. Bu noktada endişelenmeye başlamıştım. Bu kız kimdi ve ne yapmayı planlıyordu?
En son yazıya kadar okumaya devam ettim. Altı ay öncesine aitti. "Sonunda onu yakaladım. O benim ve sonsuza dek benim olacak. Sonsuza dek. Hiçbir yere gitmeyecek. Güzel cildi sonunda benim olacak..."
Ve ön kapının kilidinin açıldığını duydum. "Eve geldim bebeğim!"